Türkiye’de Yerelde Merkezileşme Olgusu Üzerine Bir Araştırma

Yazarlar

  • Gülşah ÇETİN süleyman demirel üniversitesi

Anahtar Kelimeler:

Merkezi Yönetim,- Yerel Yönetim,- Yerelde Merkezileşme, - 6360 sayılı Kanun.

Özet

Türkiye’de yerel yönetimlerin güçlenmesi adına pek çok yasal düzenleme yapılmıştır. 2004 yılında çıkarılan 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu ve 2005 yılında çıkarılan 5393 sayılı Belediye Kanunu ve 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu ile bu birimler daha özerk, katılımcı, saydam, hesap verebilir ve etkin hale getirilmiştir. Bu düzenlemeler yerelleşme adına önemli adımlar atıldığını göstermektedir. Ancak 2012 yılında çıkarılan 6360 sayılı Kanunun, bu kanunlara ilişkin köklü değişiklikler içermesi, merkezileşme yönünde atılan adımlar olarak nitelendirilmiş ve yerelleşme merkezileşme tartışmalarını “yerelde merkezileşme” şeklinde tekrar gündeme taşımıştır. 6360 sayılı Kanun; merkezi yönetim ve yerel yönetimler arasındaki ilişkileri ve yerel yönetim birimleri arasındaki ilişkileri etkilemiştir. Özellikle büyükşehir belediyeleri ile ilçe belediyeleri arasındaki ilişkilerin yerelde merkezileşmeye neden olup olmadığı önemli bir konu haline gelmiştir. Bu doğrultuda çalışmada, Antalya ili özelinde yapılan nicel araştırma ile yerelde merkezileşme olgusu ortaya koyulmaya çalışılmıştır.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

Akman, Ç. (2015). Türkiye’de Mali Yerelleşme: Büyükşehir Belediyeleri Üzerinden Teorik, Yasal Ve Algi Ölçümüne Dayalı Bir İnceleme. Basılmamış Doktora Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.

Akman, Ç. (2019). Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde Yerel Yönetimler Yapbozu: Gelişmeler ve Öneriler. OPUS International Journal of Society Researches, 13 (19) , 2499-2532.

Arıkboğa, E. (2020). Kamu politikalarında Yurttaşın Sözü, Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Temel Çerçevesi. Erişim adresi: https://www.yereldemokrasi.net/

Bingöl, Y., Yazıcı, E. ve Büyükakın, T. (2013). İl Sınırında Büyükşehir Belediye Modeli: Kocaeli Deneyimi. Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Basın Yayın ve Halkla İlişkiler Dairesi Başkanlığı Yayınları.

Bülbül, D. (2006). Yerel Yönetimler Maliyesi. Ankara: Gazi Kitabevi.

Can, E. (2013). 6360 sayılı Kanun ve Yerel Yönetimlerde Yeni Dönem, F. N. Genç (Ed.), Yönetişim, Türk Kamu Yönetimine Yansımaları İçinde (265 – 275. ss.). Konya: Çizgi Kitabevi

Demir, K. A. ve Yavaş, H. (2014). Kent Yönetiminin Yerelleşmesi: Yerellik İlkesi Kapsamında Yönetsel Federalizm. Yerel Politikalar.

Emini, F. T. (2009). Türkiye’de Yerel Yönetimler Reformunun İç ve Dış Dinamikleri. Yönetim ve Ekonomi, 16(2), 31-48.

Eryılmaz, B. (1995). Küreselleşen Dünyada Kent, İnsan ve Yönetim. İzlenim.

Eryılmaz, B. (1997). Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılandırılması. İstanbul: Birleşik Yayıncılık.

Eryılmaz, B. (2016). Kamu Yönetimi. İstanbul: Umuttepe Yayınları.

Görmez, K. (1997). Yerel Demokrasi ve Türkiye. İstanbul: Vadi Yayınları.

Göymen, K. (1999). Türk Yerel Yönetiminde Katılımcılığın Evrimi: Merkeziyetçi Bir Devlette Yönetişim Dinamikleri. Amme İdaresi Dergisi, 32(4).

Gül, H., Kiriş, H.M., Negiz, N. ve Gökdayı, İ. (2014). Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yerel Siyaset. Ankara: Detay Yayıncılık.

Kaya, E. (2008). Metropoliten Kent Yönetimi. Yerel Siyaset Dergisi, (30), 11-13.

Keleş, R. (1988). Türkiye'de Kent Yönetimi. Türk Sosyal Bilimler Derneği Yayınları.

Keleş, R. (2012). Yerinden Yönetim ve Siyaset. İstanbul: Cem Yayınevi

Mengi, A. (2007). Nasıl Bir Hizmet Bölüşümü? Temel İlkeler ve Türkiye Uygulaması. Mengi, A. ve Keleş, R. (Ed.). Yerellik ve Politika İçinde (59. s.). Ankara: İmge Yayınları

Ortaylı, İ. (1985). Tanzimat’tan Cumhuriyete Yerel Yönetim Geleneği. Ankara: Hil Yayınları.

Parlak, B. (2013). Yeni büyükşehir Belediye Yasasının Analizi. Bursa Yerel Yönetim Dergisi, 23, 38-40.

Sanal, R. (2007). Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Yönetsel Denetimine İlişkin Yeni Gelişmeler. A. Mengi (Ed.) Yerellik ve Politika, Küreselleşme Sürecinde Yerel Demokrasi. Ankara: İmge Kitabevi.

Sezer, Ö., Vural, T. (2010). Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Devletin Değişen Rolü ve Merkezi Yönetim ile Yerel Yönetimler Arasında Yetki ve Görev Paylaşımı. Maliye Dergisi, 159, 203-219.

Sepulveda, C. F. (2010). “The Consequences Of Fiscal Decentralization On Poverty and Inequality and The Second Best Solutıon To The Public Expenditures’ Problem”, Georgia State Unıversity.

Sharma, C. K. (2009). “Emerging Dimensions of Decentralization Debate in the Age of Glocalization”, Special Section, Vol. 8, Issue 1: 1-22.

Tekeli, İ. (1983). Yerel Yönetimlerde Demokrasi ve Türkiye’de Belediyelerin Gelişimi. Amme İdaresi Dergisi, 16(2), 3-22.

Tortop, N., İsbir, E. G., Aykaç, B., Yayman H. ve Özer, M. A. (2012). Yönetim Bilimi. Ankara: Nobel Yayınevi.

Tuzcuoğlu, F. (2003). Metropoliten Yönetim. Sakarya: Sakarya Kitapevi.

Zengin, O. (2014). Büyükşehir Belediyesi Sisteminin Dönüşümü: Son On Yılın Değerlendirmesi, Ankara Barosu Dergisi, 2014/2, 91-116.

İndir

Yayınlanmış

2024-07-03

Nasıl Atıf Yapılır

ÇETİN, G. (2024). Türkiye’de Yerelde Merkezileşme Olgusu Üzerine Bir Araştırma. Türk Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(1). Geliş tarihi gönderen https://www.sakajournals.org/ojs/index.php/tjmer/article/view/105